نبض زندگی "ایلیا"

ایلیای نازنینم قشنگترین بهونه ی زندگیمون چند وقتٍ (تقریباً از اول شهریور) که دستت رو به وسایل خونه میگیری و بلند میشی بعد دستت رو ول میکنی یکی دو قدم میای و تق میفتی... گاهی یه قدم بیشتر و گاهی یه قدم کمتر نمیدونستم اسم اینکار راه افتادنٍ آیا؟ هفدهم شهریور واسه اولین بار خونه ی بابایی عبدالله که بودیم گیر دادی به یه تیکه کاغذ وقتی می ایستادی و دستات رو ول میکردیم میرفتی دنبالش و توی یک لحظه ی استثنایی شش قدم برداشتی نه ماه و بیست و شش روزگی! هنوز نمیدونستم باید بیام تو وبلاگت بنویسم راه افتادی یا نه! بیست و هشتم شهریور که خونه ی آقاجون بودیم داشتی با آقاجون بازی میکردی که میونِ بازی خودت دستت رو روی زمین گذاشتی و بل...

پاره ی وجودم خیلی روزٍ پیش، اون موقع که تو هنوز پیشمون نبودی و پیش فرشته های خدا بودی من و باباجون خیلی اهل سفر و گردش بودیم، اهل تفریح و بیرون رفتن یه روز یه سفر یه روزه رفته بودیم تهران ساعت چهار صبح با قطار رفته بودیم و ساعت دوازده شب برگشته بودیم رفتیم کاخ موزه ی سعد آباد، تاتر و سینما، تاتر خیابونی دیدیم رفتیم انقلاب کتاب خریدیم و ... خیلی دلم هوای اون سفر رو کرده بود چند وقتی دائم به باباجون میگفتم دوباره یه سفر اونجوری بریم اما باباجون میگفت با بچه دیگه نمیشه خلاصه  واسه اینکه ببینیم از پسش بر میایم یا نه روز دوشنبه چهارم شهریور با دوست باباجون (عمو علیرضا) و خانومش قرار گذاشتیم که پنج نفره بریم فرهنگسرا و تات...

ایلیای من امسال عید فطر به خاطر تو گل پسرم نتونستیم بریم نماز عید فطر آخه باید صبح زود میرفتیم و تو خواب بودی واسه عید دیدنی رفتیم خونه ی بابابزرگ باباجون اونجا غریبی میکردی، آخه خیلی وقت بود که بابابزرگ رو ندیده بودی و نمیشناختیش کمی طول کشید تا یخت باز بشه... بعدش واسه نهار رفتیم خونه ی مامانی شام رو هم خونه ی عزیز بودیم راستی این برنامه ی تموم عیدامونٍ فردای عید فطر باباجون یه برنامه ی پیک نیک در منزل ترتیب داد واسه اینکه فکر میکرد بیرون رفتن به من و تو خوش نمیگذره و به تو سخت میگذره وسایل گردش دو سه ساعت بیرون از خونه رو آماده کردیم و رفتیم تو حیاط چهار ساعتی تو حیاط بودیم، خیلی خوب بود و توام استقبال کردی برخ...

پسر کوچولوی من چند روز پیش هشتمین دندونت هم جوونه زد اینبار آروم و بدون دردسر... نمیشه همینطور دونه دونه دندون در بیاری و مثه دفعه ی قبل چهار تا با هم در نیاری؟!!!! آخه دفعه ی قبل خیلی اذیت شدی....   ...

عسلم وقتی اینقدر دیر به دیر میام وبلاگت انتظار اینکه تموم جزئیات اتفاقات یادم بمونه انتظار زیادیه اما سعی میکنم چیزهای مهم رو جا نندازم جمعه یکم شهریور ماه با آقاجون و مامانی و عمه ها رفتیم بقعه ی پیغمبران السلام علیک یا سام النبی السلام علیک یا لام النبی زیارتت قبول گل پسرم تو مسیر رفت تو ماشین اقاجون و بغل مامانی بودی پسرکم خوب و اروم بودی وقتی رفتی بالای کوه و کنار ضریح ضریح رو نگه داشتی و پشت سر هم میگفتی ماما، ماما، ماما... یعنی داشتی واسم دعا میکردی مامان جون؟   ...

ایلیای من جمعه بیست و پنجم مرداد من و تو باباجون به همراه بابایی و مامانی و عمه ها رفتیم شهمیرزاد، یه منطقه ی خوش آب و هوا... بازم طبق معمول تو حسابی کنجکاو بودی و به هرچیز جدیدی که میدیدی خیره میشدی ...

ایستادنت چند مرحله داشت اولین باری که به کمک ما روروئک رو نگه داشتی و خودت تنهایی تونستی بایستی (پست سیر راه رفتن) اولین باری که بدون کمک ما خودت تونستی یه جا رو بگیری و بلند شی (پست مسافر کوچولو) و این بار اولین بار که بدون اینکه جایی رو نگه داری تو نستی بایستی آخرین روزای ماه مبارک رمضان بود تاریخ دقیقش (ده مرداد نود و دو) وقتی می افتادی زمین برا خودت دست میزدی و هیجان زده میشدی دستت رو میگرفتم بلند میشدی... چند ثانیه می ایستادی و دوباره می افتادی   ...

سلام پادشاه سرزمین مادریٍ من پسرکم اونقدر شیطون و پرحرکت و بازیگوش شدی که فرصت پیدا نمیکنم بیام اینجا و برات بنویسم دلت میخواد وقتی بیداری دائم پیشت باشم و باهات بازی کنم منم سعی میکنم تموم وقتم رو برات بزارم آخه مگه چندبار تو ده ماهه گی رو میگذرونی؟! بیشتر ساعت های روز رو با تو مشغول بازی کردن و کتاب خوندن و شعر خوندنم فقط وقتایی که میخوابی فرصت میکنم به کارهای دیگه برسم شاید باورت نشه اما گاهی بعد از خوابوندمت تو خونه بدو بدو میکنم تا خونه رو مرتب کنم و نهار رو درست کنم فوق العاده شیطونی و کنجکااو جالبٍ که وقتی جایی میریم که محیط واست آشنا نیس یا اطرافیان کمی واست غربه ان آروم میشینی واسه همین بقیه فکر میکنن...